Berlijn
Blijf op de hoogte en volg Wim
10 Augustus 2012 | Duitsland, Berlijn
We zijn er, op 3 augustus, afgemeerd aan de Charlottenburg Ufer, dat is aan de rivier de Spree. Het is aan de rand van Berlijn. Maar we hebben niet veel keus, Berlijn heeft enorm veel water, maar geen jachthavens. Wel zijn er een paar ligplaatsen voor sportbooten waar je maximaal 24 uur mag liggen, maar daar bekommert niemand zich om, ook de Wasserschutspolizei niet.
Na Brandenburg zijn we verhuisd naar Potsdam, een uur of 4 varen, voor de verandering zonder sluizen. We vinden een goede ligplaats in het centrum van de stad, een tip van Sandro en Kersten. Potsdam is een fijne stad. Veel beroemde kastelen in heel beroemde parken (Sans Souci), mooie kerken, paleizen in de steigers, er wordt heel erg hard gewerkt om de gevolgen van DDR en Hitler weg te werken. De woon- en winkelstraten vormen een zeer prettige omgeving. Er is echter een groot nadeel: kinderhoofdjes, kasseien of hoe je ze ook wil noemen. Dat is overigens in heel Duitsland zo. Het is letterlijk slopend voor je fiets. Nu zijn daar hier in Duitsland oplossingen voor: bijna overal is het toegestaan om op het trottoir te fietsen, en waar het niet is toegestaan doet iedereen het toch. Dit zorgt vaak voor verwarde verkeersverhoudingen, maar wandelaars en fietsers zijn toegeeflijk naar elkaar. We hobbelen naar het Centraal Station om internet te vinden; dat lukt bij Coffee World, en er naast vinden we ook nog een Volkskrant. Bijna een maand geen krant gelezen, dat zorgt er toch wel voor dat Nederland wat verder weg is.
We beklimmen de Telegraafberg om bovenop de Einsteintoren te bezichtigen, een tip van Peter Laan. Bijzondere architectuur uit 1920, en het lijkt ook een beetje op Starwars. Het is een observatietoren met een sterrenkijker bovenin. Heel bijzonder, bekijk de foto maar eens. Op de grond naast de toren ontdek ik tussen de bestrating een stel hersens (in brons, maar toch). Er staat nergens bij of dat ook een herinnering is aan Einstein.
Na 2 dagen Potsdam vertrekken we weer, richting Berlijn. Het water is hier echt heel anders als we tot nu toe gewend zijn, allemaal kleine meertjes die door kleine kanaaltjes aan elkaar vastzitten. De meertjes zijn ter grootte van de Kralingse Plas, Sloterplas of Goengerijpster Poelen. De oevers zijn heuvelachtig begroeid met mooie loofbossen. De Pruisische gegoede burgerij had hier zijn buitenhuis, en dat kun je zien, bijna op elke heuveltop zie je een toren van een kasteeltje, vaak buitenissig van bouwstijl En er zijn jachthavens, veel jachthavens, en allemaal te klein voor ons. We gaan voor anker in een inham van de Muggelsee. Het is er groen en rustig. Het is mooi weer, we spreiden zachte dingen uit op het voordek, met koude witte wijn erbij en komen hier vervolgens 48 uur niet meer weg. Langs de oever zijn strandjes met dagrecreanten. Er vaart een ijsbootje rond, echt ondernemerschap. Het is een rechthoekig vlot met een zonnetent, generator voor de stroom, koelkasten voor koud bier en ijsjes, verse broodjes met bratwurst. Als je je hand opsteekt komt hij langszij of vaart het strand op. Het ijsboerke informeert wat de Lady A kost en meldt dat hij zeker weten binnenkort contact opneemt. We zijn nu 8 dagen verder, maar we hebben nog niets gehoord. Op de tweede dag op de Muggelsee zie ik een blauw motorjacht aankomen met een Nederlandse vlag. Ik zeg, kijk Irene, een Nederlands jacht, ja zegt Irene, en hij roept steeds maar Wim. Het zijn Hans en Wilma uit Medemblik, gepensioneerde boekhandelaars, met zoon en schoondochter. Ik heb Hans leren kennen toen ik in 2000 in Hoorn in het ziekenhuis lag vanwege een hartaanval, en Hans was om dezelfde reden mijn kamergenoot. Het klikte tussen ons, en op de avond voor zijn vertrek was er ineens een fles mooie rode wijn en kleine hapjes, leuke vent dus. Die fles hebben we met plezier genuttigd, met stilzwijgend medeweten van de nachtzuster, die ook een klein slokje kreeg. Een bijzondere ontmoeting zo ver van huis, Hans komt langszij en we zetten ons kleine bacchanaal uit het ziekenhuis voort, ergens midden op de dag, in de Muggelsee. Na een paar uur gaan ze verder naar Potsdam en dan verder naar Medemblik.
Na ons tweedaagse zonnebad gaan we weer verder naar Berlijn, en daar zijn we nu. We verplaatsen ons meestal op de fiets. Van onze ligplaats naar de Brandenburger Tor zo’n 7 kilometer, langs de groene oevers van de Spree, en door de Tiergarten, een heel erg mooi park midden in Berlijn. Op onze fietstocht zien we nauwelijks auto’s. Dat is heerlijk, want het centrum van Berlijn is waanzinnig druk: auto’s, wandelende toeristen, toeristen op de fiets (allemaal met helm), fietsriksha’s, een file city-trip bussen, rondvaartboten, gewoon openbaar vervoer en taxi’s. Daar tussendoor zijn veel bijzondere dingen te zien: Brandenburger Tor, Bundestag, Siegerseule, Unter den Linden, de Dom, eindeloos veel museums. We willen het museum voor hedendaagse kunst bezoeken, maar daar staat de rij bezoekers tot op straat. We richten ons meer op de buitenwijken. Kreuzberg, een gewone woonwijk, met veel gezellige terrassen en kroegen, kunstzinnige zaken, nauwelijks toeristen. Of de wijk Charlottenburg waar wij wonen. Op 100 meter van de boot staat het park en kasteel Charlottenburg. Dit is een kasteel dat Frederik II de Grote liet bouwen voor zijn vrouw prinses Louise. Het is ietwat groot, een halve kilometer. Maar het is een heerlijke plek voor ons om ’s avonds nog wat te wandelen of te fietsen. Onze plannen om veel muziek te beluisteren hebben we nog niet kunnen realiseren, voornamelijk omdat we alleen maar nette concerten kunnen vinden, met behoorlijke prijzen. Straatmuziek of –toneel is er niet veel, behalve Oost-Europeanen met wrakke accordeons. Wel vonden we in een kunstagenda twee zogenaamde festen: het summerfestival en de Amerikanisch-Deutsche Volksfestspiele. Dat laatste leek ons wat, met de gratis shuttlebus van het Hauptbahnhof naar het festivalterrein. Het Deutsche deel bestond uit kermis op zijn Duits, en het Amerikanische deel was meer eetkermis, met een Amerikaanse aankleding, met zo’n stier om af te vallen en een podium met een behoorlijke goede countryband en daarvoor rijen als cowboy verklede Duitsers die staan te linedancen. Maar het was mooi weer en met wat bier en wijn was het erg leuk om te zien en te horen. Het summerfestival was een rij eetstalletjes, Italiaans, Chinees, Bulgaars, Duits en Duits. We weten nu in ieder geval dat fest in Duitsland gewoon kermis betekent, met bockwurst en pizza. Misschien later in de zomer wat anders.. Eind augustus gaan we in ieder geval de Museumnacht beleven. Als die net zo leuk is als in Rotterdam, dan wordt het wat. Er zijn hier alleen veel meer museums, maar daar hebben ze iets op verzonnen: 7 nachtbuslijnen die allemaal en eigen route rijden langs de museums van Berlijn.
Er komen ontzettend veel rondvaartboten langs ons schip: gewone, vol toeristen, party’s met stampende muziek, party’s met een duitse accordionist, en af en toe een huwelijk. De meest bijzondere is ‘der Fliegende Hollander’, van rederij VOC, echt waar.
Het is nu 9 augustus, zo meteen gaan we weer naar het Hauptbahnhof om Marianne en Marga op te halen, ze blijven vier nachtjes bij ons slapen. Ik heb geen idee wat we gaan doen, maar het wordt vast leuk.
Overigens, we hebben weer internet aan boord. Er prijkt een nieuwe snelkoppeling op ons beeldscherm, genaamd de Alditalk Verbindungsassistent. De Aldi heeft toch een uitgebreid assortiment, inclusief dongle en SIM-kaart. Van nu af aan gaan we dus niet E-mailen of netsurfen, maar Alditalken.
Tot het volgende bericht; schrijf ons.
Na Brandenburg zijn we verhuisd naar Potsdam, een uur of 4 varen, voor de verandering zonder sluizen. We vinden een goede ligplaats in het centrum van de stad, een tip van Sandro en Kersten. Potsdam is een fijne stad. Veel beroemde kastelen in heel beroemde parken (Sans Souci), mooie kerken, paleizen in de steigers, er wordt heel erg hard gewerkt om de gevolgen van DDR en Hitler weg te werken. De woon- en winkelstraten vormen een zeer prettige omgeving. Er is echter een groot nadeel: kinderhoofdjes, kasseien of hoe je ze ook wil noemen. Dat is overigens in heel Duitsland zo. Het is letterlijk slopend voor je fiets. Nu zijn daar hier in Duitsland oplossingen voor: bijna overal is het toegestaan om op het trottoir te fietsen, en waar het niet is toegestaan doet iedereen het toch. Dit zorgt vaak voor verwarde verkeersverhoudingen, maar wandelaars en fietsers zijn toegeeflijk naar elkaar. We hobbelen naar het Centraal Station om internet te vinden; dat lukt bij Coffee World, en er naast vinden we ook nog een Volkskrant. Bijna een maand geen krant gelezen, dat zorgt er toch wel voor dat Nederland wat verder weg is.
We beklimmen de Telegraafberg om bovenop de Einsteintoren te bezichtigen, een tip van Peter Laan. Bijzondere architectuur uit 1920, en het lijkt ook een beetje op Starwars. Het is een observatietoren met een sterrenkijker bovenin. Heel bijzonder, bekijk de foto maar eens. Op de grond naast de toren ontdek ik tussen de bestrating een stel hersens (in brons, maar toch). Er staat nergens bij of dat ook een herinnering is aan Einstein.
Na 2 dagen Potsdam vertrekken we weer, richting Berlijn. Het water is hier echt heel anders als we tot nu toe gewend zijn, allemaal kleine meertjes die door kleine kanaaltjes aan elkaar vastzitten. De meertjes zijn ter grootte van de Kralingse Plas, Sloterplas of Goengerijpster Poelen. De oevers zijn heuvelachtig begroeid met mooie loofbossen. De Pruisische gegoede burgerij had hier zijn buitenhuis, en dat kun je zien, bijna op elke heuveltop zie je een toren van een kasteeltje, vaak buitenissig van bouwstijl En er zijn jachthavens, veel jachthavens, en allemaal te klein voor ons. We gaan voor anker in een inham van de Muggelsee. Het is er groen en rustig. Het is mooi weer, we spreiden zachte dingen uit op het voordek, met koude witte wijn erbij en komen hier vervolgens 48 uur niet meer weg. Langs de oever zijn strandjes met dagrecreanten. Er vaart een ijsbootje rond, echt ondernemerschap. Het is een rechthoekig vlot met een zonnetent, generator voor de stroom, koelkasten voor koud bier en ijsjes, verse broodjes met bratwurst. Als je je hand opsteekt komt hij langszij of vaart het strand op. Het ijsboerke informeert wat de Lady A kost en meldt dat hij zeker weten binnenkort contact opneemt. We zijn nu 8 dagen verder, maar we hebben nog niets gehoord. Op de tweede dag op de Muggelsee zie ik een blauw motorjacht aankomen met een Nederlandse vlag. Ik zeg, kijk Irene, een Nederlands jacht, ja zegt Irene, en hij roept steeds maar Wim. Het zijn Hans en Wilma uit Medemblik, gepensioneerde boekhandelaars, met zoon en schoondochter. Ik heb Hans leren kennen toen ik in 2000 in Hoorn in het ziekenhuis lag vanwege een hartaanval, en Hans was om dezelfde reden mijn kamergenoot. Het klikte tussen ons, en op de avond voor zijn vertrek was er ineens een fles mooie rode wijn en kleine hapjes, leuke vent dus. Die fles hebben we met plezier genuttigd, met stilzwijgend medeweten van de nachtzuster, die ook een klein slokje kreeg. Een bijzondere ontmoeting zo ver van huis, Hans komt langszij en we zetten ons kleine bacchanaal uit het ziekenhuis voort, ergens midden op de dag, in de Muggelsee. Na een paar uur gaan ze verder naar Potsdam en dan verder naar Medemblik.
Na ons tweedaagse zonnebad gaan we weer verder naar Berlijn, en daar zijn we nu. We verplaatsen ons meestal op de fiets. Van onze ligplaats naar de Brandenburger Tor zo’n 7 kilometer, langs de groene oevers van de Spree, en door de Tiergarten, een heel erg mooi park midden in Berlijn. Op onze fietstocht zien we nauwelijks auto’s. Dat is heerlijk, want het centrum van Berlijn is waanzinnig druk: auto’s, wandelende toeristen, toeristen op de fiets (allemaal met helm), fietsriksha’s, een file city-trip bussen, rondvaartboten, gewoon openbaar vervoer en taxi’s. Daar tussendoor zijn veel bijzondere dingen te zien: Brandenburger Tor, Bundestag, Siegerseule, Unter den Linden, de Dom, eindeloos veel museums. We willen het museum voor hedendaagse kunst bezoeken, maar daar staat de rij bezoekers tot op straat. We richten ons meer op de buitenwijken. Kreuzberg, een gewone woonwijk, met veel gezellige terrassen en kroegen, kunstzinnige zaken, nauwelijks toeristen. Of de wijk Charlottenburg waar wij wonen. Op 100 meter van de boot staat het park en kasteel Charlottenburg. Dit is een kasteel dat Frederik II de Grote liet bouwen voor zijn vrouw prinses Louise. Het is ietwat groot, een halve kilometer. Maar het is een heerlijke plek voor ons om ’s avonds nog wat te wandelen of te fietsen. Onze plannen om veel muziek te beluisteren hebben we nog niet kunnen realiseren, voornamelijk omdat we alleen maar nette concerten kunnen vinden, met behoorlijke prijzen. Straatmuziek of –toneel is er niet veel, behalve Oost-Europeanen met wrakke accordeons. Wel vonden we in een kunstagenda twee zogenaamde festen: het summerfestival en de Amerikanisch-Deutsche Volksfestspiele. Dat laatste leek ons wat, met de gratis shuttlebus van het Hauptbahnhof naar het festivalterrein. Het Deutsche deel bestond uit kermis op zijn Duits, en het Amerikanische deel was meer eetkermis, met een Amerikaanse aankleding, met zo’n stier om af te vallen en een podium met een behoorlijke goede countryband en daarvoor rijen als cowboy verklede Duitsers die staan te linedancen. Maar het was mooi weer en met wat bier en wijn was het erg leuk om te zien en te horen. Het summerfestival was een rij eetstalletjes, Italiaans, Chinees, Bulgaars, Duits en Duits. We weten nu in ieder geval dat fest in Duitsland gewoon kermis betekent, met bockwurst en pizza. Misschien later in de zomer wat anders.. Eind augustus gaan we in ieder geval de Museumnacht beleven. Als die net zo leuk is als in Rotterdam, dan wordt het wat. Er zijn hier alleen veel meer museums, maar daar hebben ze iets op verzonnen: 7 nachtbuslijnen die allemaal en eigen route rijden langs de museums van Berlijn.
Er komen ontzettend veel rondvaartboten langs ons schip: gewone, vol toeristen, party’s met stampende muziek, party’s met een duitse accordionist, en af en toe een huwelijk. De meest bijzondere is ‘der Fliegende Hollander’, van rederij VOC, echt waar.
Het is nu 9 augustus, zo meteen gaan we weer naar het Hauptbahnhof om Marianne en Marga op te halen, ze blijven vier nachtjes bij ons slapen. Ik heb geen idee wat we gaan doen, maar het wordt vast leuk.
Overigens, we hebben weer internet aan boord. Er prijkt een nieuwe snelkoppeling op ons beeldscherm, genaamd de Alditalk Verbindungsassistent. De Aldi heeft toch een uitgebreid assortiment, inclusief dongle en SIM-kaart. Van nu af aan gaan we dus niet E-mailen of netsurfen, maar Alditalken.
Tot het volgende bericht; schrijf ons.
-
10 Augustus 2012 - 13:54
Inge Van Gaal:
Hoeloang blijven jullie in Berlijn? Ik ben er volgende week woensdag avond tot vrijdagmiddag voor business. Als ik al de afspraken ken en jullie zijn er nog en er is nog tijd kunnen we misschien afspreken!
Leuk verhaal en proficiat! Het is jullie gelukt!
Inge -
10 Augustus 2012 - 13:57
Iris:
hoi irene en wim,
leuk al die verhalen! Als jullie nog in Berlijn liggen het Joods Historisch Museum is ook zeker een aanrader! Wij zijn er geweest had kippenvel dat ik buiten kwam!
Ga lekker verder genieten!
gr. iris -
10 Augustus 2012 - 15:24
An Wageningen:
Gefeliciteerd met de behouden aankomst in Berlijn! Er is daar genoeg te beleven, dus vervelen zullen jullie je niet. Ben er zelf helaas maar een lang weekend geweest. Hier alles goed.
Lieve groeten van An -
10 Augustus 2012 - 17:54
Liek:
Terwijl ik dit tik kijk ik met een schuin oog naar een wit beertje wat op m`n bureau staat.
Het stadswapen van Berlijn herinnert me aan een mooie week die ik daar had , wel al lang geleden.
Dank weer voor jullie verhaal en veel plezier de komende tijd -
10 Augustus 2012 - 18:01
Arpad:
Hee vakantiegangers! Volgend jaar een boek uitgeven? dat moet inmiddels wel lukken met de hoeveelheid proza die Wim produceerd ( Of Irene natuurlijk) .
Leuk om te lezen hoe de wereld er vanaf het water uitziet, ik ben niet en wel jaloers!
Nou geniet er van, ik hoop nog eens "perongeluk"in de buurt te zijn.
Groeten vanuit Oosthuizen.
-
11 Augustus 2012 - 02:01
Lucien:
Lieve vrienden, ik vind het fantastisch om jullie verhalen te lezen. Berlijn wil ik beleven, Linda is een lieverd die ik graag met jullie wil laten kennis maken. öperim size!
-
11 Augustus 2012 - 06:56
Joke Maclean:
Hallo Irene en Wim,
Ook ik geniet van jullie reisverhalen en omdat wij met ons caravannetje er ook steeds op uit trekken , hoor ik dat dat een beetje lijkt op onze ervaringen, maar dan jullie op het water erg leuk om te lezen. Berlijn is geweldig en Potsdam ook. 25 Aug hebben we de fam Reunie en dan ga ik met An gezellig even over jullie reis praten. Veel plezier en geniet, maar dat doen jullie volop merk ik .
Hartelijke groeten van je nicht Joke. -
11 Augustus 2012 - 08:23
Pauline Ravestijn:
Dag Wim & Irene,
Heb weer enorm van jullie reisverslag genoten. Wat zijn jullie leuk bezig, heerlijk ieder keer weer andere belevenissen. De foto's zijn heel mooi en geven een aardige impressie.
Ga zo voort en geniet ervan.
Bedankt dat we met jullie mee mogen genieten van jullie belevenissen.
Hartelijke groeten en tot het volgende verslag,
Pauline -
11 Augustus 2012 - 11:30
Ellen:
Leuk om te lezen weer, Wim en Irene, en inderdaad, Berlijn is heerlijk om eindeloos doorheen te dwalen/fietsen/wandelen ... Bv een stadswandeling (gratis!) door Prenzl, rond oa de Kollwitzplatz, daar is Oost een lommerrijke buurt geworden, of een wandeling door de oude joodse wijk, en daarbij de Häckische Höfe niet missen, of een pint drinken in de Dicke Wirtin, een oude Berliner Kneipe (zijsstraat van de Savigny Platz, Charlottenburg). Zeggen jullie 'been there done that', dan zeg ik: mooi he! en anders ... doen! xx-jes (nicht) Ellen -
13 Augustus 2012 - 22:01
Jan Willem:
Fraaie verhalen weer! Zeker als je dan zomaar een bekende 'drinkebroeder' van een ziekenhuiszaal tegenkomt :) En veel plezier in Berlijn! Een erg fraaie stad waar genoeg te doen is, ook al kennen Janneke en ik het alleen maar van een winters lang weekend met 8 graden vorst overdag. Dat zal echter vast wel goedkomen. Hier in Rotterdam verder alles goed, hoewel Janneke inmiddels vertrokken is voor haar halfjaartje Singapore.. Maar daardoor kun je wel weer aftellen naar het weerzien over 2,5 maand aldaar.
Geniet van de zomer in Berlijn, blijf alle fraaie verhalen op de blog gooien en tot de volgende keer!
Hartelijke groeten,
Jan Willem -
19 Augustus 2012 - 20:24
Buba Begovic:
Hallo lieve Irene en Wim,
Gefeliciteerd, jullie hebben je doel bereikt, echt super! We hebben erg genoten van de reisverslagen en de foto's. Wij wensen jullie een hele fijne tijd in Berlijn.
Hartelijke groeten,
Baim & Buba
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
