Rust in Rotterdam

Rotterdam, we zijn weer terug in de Veerhaven in Rotterdam. En we zijn van plan om hier langere tijd te blijven. Dus geen Antwerpen, Brugge of Gent.
Reden: mijn (Wim’s) gezondheid. In vorige berichten had ik al melding gemaakt van een epilepsieaanval af en toe. Maar de laatste tijd gaat het echt fout; de laatste 6 weken had ik 3 aanvallen, dus met een tussenperiode van 3 weken. Te veel om mee door te blijven varen zonder nader onderzoek. De risico’s voor varen worden te groot en ik wordt zelf onzeker: de minste duizeligheid of vergeetachtigheid lijkt op een voorbode van een aanval. Daarom nemen we voor een aantal maanden rust in Rotterdam. Hier kan ik behandeld worden in het SEIN (Stichting Epilepsie Instellingen Nederland), afspraak reeds gemaakt. Ook had ik een tijd geleden al een afspraak gemaakt in het Oogziekenhuis om nog wat problemen te onderzoeken die zich na de staaroperatie openbaarden.
Genoeg reden om rust te nemen in de buurt van voorzieningen. Dus zoals het nu lijkt blijven we hier tot zo 1 april. Tijd voor onderzoek en tegelijkertijd zoekt Irene werk om onze financiële positie wat op te krikken. Of, en hoe, we daarna verder gaan weten we nog niet. Maar we vinden het wel erg fijn om hier te zijn, zeker in de Veerhaven. Prachtige plek om te liggen, in het oude scheepvaartkwartier, op loopafstand van het centrum en de musea.
Onze laatste reis was van Goes naar Middelburg, leuke tocht over het Veerse Meer. We wilden eerst een nachtje in Veere blijven liggen. Echter, na een wandeling van een uur hadden we alles wel gezien: het is zondag, bijna alles is open, restaurants, exquise winkels, galerieën, verder geen winkel te vinden. Toen bleek dat de haven gewoon duur zomertarief had zijn we snel weggevaren uit dit openluchtmuseum.
We vonden snel een mooi plekje in Middelburg, aan de meldsteiger van de jachthaven mochten we blijven liggen, er meldt zich in dit seizoen toch niemand. Hoewel, op zaterdag kwam er toch een andere boot met passanten: Sinterklaas met gevolg. Toen moesten we toch echt even weg van ons plekje om ruimte te maken voor die aardige man.
Middelburg is een mooie stad, met een uitzonderlijk hoge dichtheid aan monumenten. Als je zo rond loopt door een voor jou nieuwe stad steek je veel op; bijvoorbeeld dat op 17 mei 1940 Middelburg op grote schaal werd plat gebombardeerd, een week na Rotterdam. Op de lagere school in Rotterdam heb ik daar niks van gehoord. In de oorlogsjaren is men al begonnen met reconstructie en herbouw, mede reden voor het huidige hoge aantal monumenten. Dat ze in 1953 niet onder water kwamen te staan tijdens de watersnoodramp wisten we ook niet; Walcheren was grotendeels vrij gebleven. Reizen is dus ook education permanente. Een mooi stad zogezegd. Maar het mooiste wat we gezien hebben is boekhandel De Drvkkerij. Zeldzaam mooi bedrijf, met ongelofelijk veel boeken, maar de muziekafdeling was ook bijzonder, in lang niet zoveel klassieke cd’s en wereldmuziek bij elkaar gezien. Als je moe wordt kan je lunchen in de brasserie met grote leestafel, en op youtube kijk naar DrvkkerijTV; achterin de winkel is er elke dag een filmvertoning. We waren niet weg te slaan uit deze plek, niet voor niets beste boekwinkel van Nederland en Vlaanderen 2009-2010. Zoals vaker hebben we oude vrienden opgezocht die we lang niet hadden gezien, in dit geval Sip en Janneke; er valt veel bij te praten na 20 of 30 jaar. Spijtig dat ik na de mosselen onderuit ging met een epilepsieaanval, sorry Sip.
Zoals hierboven reeds uitgelegd waren er redenen om onze tocht te stoppen en naar Rotterdam te gaan. Halverwege overnachtten we in Dinteloord, niet omdat het zo interessant is, maar het ligt halverwege en ze hebben een fijne betaalbare haven en een goed bunkerstation: volgooien? .. nee, doe maar € 1.000,-. ; dan telt korting van een duppie de liter toch wel aan.
Maandag weer verder richting Rotterdam. Maar het zat potdicht van de mist, pas om 12:00 uur hadden we voldoende zicht om te gaan varen. Met een prachtig zonnetje schoven we aan de zuidkant de Volkeraksluis binnen om te schutten. Toen 20 minuten later de sluisdeuren open gingen, ging de wereld aan de noordkant dicht: een geweldige mistbank rolde de haven binnen, we moesten vastmaken aan de steiger en hebben tot de volgende ochtend niets meer gezien.
De volgende dag was het rustig weer. Via het Haringvliet, De Dordtse Kil en de Noord bij Dordrecht zijn we in zo’n 4 uur naar Rotterdam gevaren. Zeer enerverende tocht, aan alle kanten binnenvaart, een enkel zeeschip, snelle veerponten en watertaxi’s, mooi spannend.
We meren af in de Veerhaven, Bertus heeft een prachtig plekje voor ons. Als we ’s avonds in bed liggen is het net als vroeger, de tram gaat nog steeds piepend door de bocht.
Hier blijven we dus, het adres is:
Veerkade 15, 3016 DE Rotterdam. Als je een weekendje Rotterdam wil doen, we hebben een prachtige gastenhut met eigen badkamer.